98487
Book
In basket
(Żywioły Wyobraźni)
Wszechobecne, niewidzialne, niezbędne do życia - powietrze symbolizuje to, co duchowe, a zarazem rzeczywiście istniejące. Najbardziej nieuchwytny z żywiołów odgrywa wyjątkowo ważną rolę zarówno w dawnych baśniach, jak i w nowszej literaturze dziecięcej. Subtelny żywioł daje o sobie znać na różne sposoby, może być delikatnym powiewem, ale ma też swój dramatyczny i destrukcyjny wymiar - staje się wówczas burzą i niszczącym huraganem.
Na zakończenie Szekspirowskiego dramatu i w jego przeznaczonych dla dzieci adaptacjach Ariel zostaje uwolniony. W. H. Auden, wnikliwy czytelnik "Burzy", napisał dla Prospera długi monolog, którym może on pożegnać Ariela i jego słodki, a równocześnie groźny śpiew, jakim duch powietrza otacza z właściwą mu delikatnością i obojętnością "szorstki świat". Mamy nadzieję, że pamiętając o tych słowach, czytelnik naszej książki będzie kończył jej lekturę: "Och, Arielu, / Arielu, brak mi cię będzie. Ciesz się swoim żywiołem. Żegnaj".
Availability:
Wypożyczalnia dla Dzieci i Młodzieży
There are copies available to loan: sygn. 82(091)-93 [Czytelnia dla Dzieci i Młodzieży] (1 egz.)
Notes:
General note
Rozdziały lub artykuły tej książki skatalogowano pod własnymi tytułami. Dostępne pod tytułem pracy zbiorowej.
Bibliography, etc. note
Bibliografie przy pracach. Indeks.
Funding information note
Współfinansowanie: Wydział Polonistyki (Uniwersytet Jagielloński), Wydział Pedagogiczny (Akademia Ignatianum ; Kraków)
Language note
Streszczenia w języku angielskim przy pracach.
Reviews:
The item has been added to the basket. If you don't know what the basket is for, click here for details.
Do not show it again