Mariusz Z. Jędrzejko oraz Tomasz Kozłowski - są Autorami kolejnej książki, która koncentruje się na ryzykownych zachowaniach młodego pokolenia, a która posiada jakże wymowy tytuł: "Dzieci i młodzież poszukujące ryzyka. 33 paradoksy. Studium socjopedagogiczne". Odnosząc się do jej treści, należy zaznaczyć, że nie jest to "typowy" raport z badań, lecz monograficzne, a przy tym holistyczne, odniesienie się nie tylko do istoty zjawiska, ale i jego przyczyn i złożonych uwarunkowań z istotnymi, konkretnymi propozycjami działań/rozwiązań profilaktycznych i naprawczych. Jak piszą Autorzy we wprowadzeniu "...publikacja zwraca uwagę na kilka zjawisk, które naszym zdaniem stanowią widoczne i niebezpieczne ryzyko, a tym samym są one wyzwaniem profilaktycznym. Skupiliśmy się na m.in. wyzwaniach edukacji medialnej, w kontekście wpływu nowoczesnych urządzeń i ich treści na rozwój emocjonalny i edukacyjny; na edukacji seksualnej - w tym wyzwaniach związanych z ekspansją pornografii; w kolejnych rozdziałach koncentrujemy się także na zagrożeniach związanych z patostreamingiem, cyfrowymi przeciążeniami, marihuaną i nowymi substancjami psychoaktywnymi oraz zagrożeniach związanych z kształtowaniem patriotyzmu na nieprawdzie i mitach. Staraliśmy się - na tyle, na ile potrafimy - nadać książce wymiar praktyczny poprzez delegacje, wskazówki i podpowiedzi. Piszemy o tych sprawdzonych np. w szkołach, z którymi od lat współpracujemy". Warto nadmienić, że osią przewodnią książki są tytułowe "paradoksy". Przykładowo jeden z nich brzmi następująco: "Chociaż sygnały płynące - od rodziców, pedagogów szkolnych, pediatrów i psychiatrów - są czytelne i jasne: mamy do czynienia z problemem narastania cyberzaburzeń, nie mamy ze strony centralnych władz oświatowych i instytucji państwa odpowiedzialnych za profilaktykę odpowiedzi adekwatnych do realnych problemów. Podobnie jak w przypadku tzw. dopalaczy państwo polskie (mając tak potężne narzędzia oddziaływania, jak np. media publiczne i centralne ) jest spóźnione. To ważny sygnał dla samorządów i placówek oświatowych - nie można czekać na decyzje i działania władz, trzeba to robić samemu." Dodać w tym miejscu jednak należy, że sporo ze wspomnianych paradoksów odnosi się także do innych podmiotów - potencjalnych i rzeczywistych realizatorów oddziaływań profilaktycznych, do których przede wszystkim jest adresowana ta książka, a więc rodziców, nauczycieli, pedagogów szkolnych, decydentów edukacyjnych różnego szczebla.